Tegen het middag uur hadden wij een reservering staan om chocolade te versieren. Oorspronkelijk zou het chocolade pasta maken zijn, maar daar zijn ze jammer genoeg mee gestopt. Bij binnenkomst werd onze reservering gecontroleerd en kregen wij onze toegangstickets. In het Engels werd er uitgelegd hoe het werkte. Ze hebben een speciaal blad dat ze kunnen uitschuiven waar je als roller aan kan zitten. We kregen keuze uit diverse chocolade vormen. Ik koos voor het bloemetje, en mijn partner voor de konijnen. Vervolgens konden we kiezen tussen melk chocolade of pure chocolade. Het was de bedoeling dat je de vloeibare chocolade in de vorm goot en daarna kon je allerlei versiersels op de chocolade leggen. Zodra je klaar was kreeg je nog een certificaat mee met je naam. Terwijl de chocolade hard werd mocht iedereen het museum bezoeken. Tijdens het bezoek aan het museum word er uitgelegd door middel van filmpjes en plaatjes hoe chocolade precies gemaakt word. Ook kon je steeds chocolaatjes proeven. Wij hebben natuurlijk alle smaakjes gehad. Sommige vonden we lekker en sommige vonden we wat minder. In het begin hadden we een klein papieren bakje gekregen die we mochten vullen met chocolaatjes. Ik kan je in ieder geval vertellen niet alle smaakjes passen in het bakje……
Qua toegankelijkheid ben ik zeer tevreden en zou ik dit zeker aanraden. Er zijn gehandicapten parkeerplaatsen, de workshops zijn zeer toegankelijk voor jong en oud, en het museum is super leuk ingericht. Zelf ben ik niet naar de wc geweest dus hier kan ik helaas niet over oordelen. Mijn partner is wel naar de wc geweest en gaf aan dat het een ruime ruimte was.
De kamer op zichzelf was ruim genoeg. De badkamer kraakte her en der, maar functioneert gewoon goed. Aangezien het een redelijk low budget hotel was waren de verwachtingen niet heel hoog en hebben ze onze verwachtingen ook behaald. Tevens stond er een ventilator in de kamer om de warmte tegen te gaan. Ze hebben geen airco. Persoonlijk zou ik dit hotel aanraden als tussenstop en niet als een langdurige slaapplaats tenzij je van plan bent om vaak buiten de hotel kamer te zijn.
In de avond hebben we een nieuwe poging gedaan om schnitzel te eten. Ditmaal boekten we goed resultaat. Naast het Duitse deel van Strasbourg vonden we een ouderwets restaurant waar ze schnitzels verkopen. Mijn partner was dol gelukkig. Hij is dol op schnitzels. De afgelopen maanden heb ik dan ook steeds te horen gekregen dat je de beste schnitzels krijgt bij een ouderwets restaurant waar ze nog “gewoon” in de pan gebakken worden. Zelf ben ik niet zo’n fan van schnitzels. Het waren super aardige mensen bij het restaurant. De toegankelijkheid was echter iets minder. Het terras buiten was volledig met grind bedekt, dus wat behendigheid is wel vereist. Wij zijn hier niet naar de wc gegaan dus daar kan ik helaas weinig over vertellen. De schnitzels waren lekker of zoals mijn partner zegt heerlijk. Als je van schnitzel houd, de uitdaging met het terrein en de wc wilt aangaan is het zeker de moeite waard. Het restaurant heet: Gasthaus zur Traube (Elsässer Str. 19, 77694 Kehl, Duitsland). Dit restaurant heeft geen website.
De volgende ochtend zijn we weer op tijd op gestaan om te ontbijten. Het ontbijt is simpel maar vullend. Ze hebben stokbrood en croissants. Er is ook een optie voor cornflakes en dergelijken. Bij het ontbijt heb je ook sap of iets warms om te drinken. Echter hebben ze geen hartig beleg. Ik denk dat het slim is om de verwachting niet al te hoog te leggen. Je ontbijt ligt op een dienblad dat je kan pakken. Ze hebben geen borden. Kortom je loopt met je plankje langs het kleine buffet en pakt wat je wilt. De ruimte is niet heel groot dus mogelijk is er wat assistentie nodig. Al met al vind ik prijs kwaliteit dat dit best een prima hotel is. Nog een tip om kosten te besparen: naast het hotel is een parkeerplaats waar je de auto ook neer kan zetten. Dit scheelt in parkeerkosten.
Na alle leuke uitjes van vandaag was het tijd om naar ons hotel te gaan. Wat ons als eerste op viel was dat de poort van het hotel dicht zat. Via een deur aan de zijkant kon je het terrein oplopen om naar de receptie te gaan. Bij de receptie werd de reservering gecontroleerd en gaven ze de code van de poort af om het terrein op te rijden. Wat vooral nadelig was is dat je de code bij binnen rijden en bij uit rijden moet invoeren op een locatie die je niet vanuit je raam kan bereiken. Gelukkig had ik mijn partner die steeds wou uitstappen om de code in te voeren.
In de ochtend zijn we op tijd vertrokken naar Haut-Koeningsbourg. Dit is een kasteel dat op een berg staat voorbij Strasbourg. Hoewel het kasteel zelf niet toegankelijk is voor rolstoelers is het wel de moeite waard om het van de buitenkant de bezichtigen. Het uitzicht is geweldig. Er zijn gehandicapten parkeerplaatsen voor het kasteel en na het kasteel. Het restaurantje tegenover het kasteel is geschikt om te gaan zitten om iets te drinken. Eventueel met behulp van een duwer kan je op de binnenplaats komen van het kasteel. Ze hebben een mindervalide toilet waar gratis gebruik van gemaakt kan worden die bereikbaar is met een lift. Door de steile helling raad ik het af om hier zelfstandig als roller naar boven te gaan of naar beneden.
