Voordat we vertrokken naar de camping hebben we nog uitgezocht waar we een vignet konden halen voor Zwitserland. Doordat we nog een vignet moesten halen zijn we eerder naar de grens van Duitsland gereden dan gepland omdat het verkooppunt in Frankrijk ongunstiger lag qua reistijd. De tip die wij hebben voor een vignet voor Zwitserland is om het vignet vooraf te kopen aangezien de prijs vlakbij de grens niet goedkoper is dan dat je het vignet in de winkel koopt. Eventueel is een vignet tweedehands wel goedkoper, maar let dan goed op de datum van geldigheid.
Het eerste wat ons op viel toen we Zwitserland in reden waren de prachtige bergen. Op de toppen konden we de sneeuw zien liggen. De onbewoonde natuur was echt om van te dromen. Op sommige plekken zag je her en der een huisje op een flinke helling dat we dachten hoe krijg je het voor elkaar om daar te kunnen leven. We reden door de tunnels, door de dalen, en langs de toppen naar de grens richting Italie. Onderweg begon echter ons motor lampje te branden. Lichtelijke stress kregen we van het lampje. Nadat we gestopt zijn voor het lampje op de parkeerplaats hebben we onder de motorkap gekeken. Er was niks bijzonders te zien en de motor deed het ook goed. Omdat alles goed leek te zijn hebben we voor de zekerheid de garage gebeld om advies te vragen. De monteur gaf aan dat het van alles kon zijn en dat we er mee konden rijden, maar als we het niet vertrouwden moesten we naar een garage om de auto uit te laten lezen. Het begon al redelijk laat te worden dus we hebben besloten om door te rijden.
Bij de camping hebben we gelijk gevraagd of ze mogelijk een garage wisten waar we heen zouden kunnen gaan met ons motor lampje. Ze gaven aan dat er een in het dorp naast de camping zat en dat de camping eventueel wel voor ons zou willen bellen. Ze spraken Nederlands, Engels, en Italiaans bij de receptie. Ook gaven ze aan dat we geen toeristen belasting hoefde te betalen voor mij als ik een bewijs van handicap af gaf voor de gemeente. Een gehandicapten parkeerkaart voldoet hier aan. Vooraf hebben we gekozen voor een plek aan het water, en die is ook toe gewezen. Waar wij echter niet bij stil gestaan hebben is dat de camping op een helling ligt en wij op het laagste punt stonden met onze tent.
Het uitzicht op het Idromeer was prachtig! het enige min punt was het fiets/wandel pad dat tussen de camping en het meer lag. Nu zal iedereen wel denken het Idromeer?? Ja het Idromeer. We waren van plan om bij het Gardermeer te overnachten, maar de prijzen rezen de pan uit voor die locatie dus hebben we besloten om ongeveer een half uur rijden van het Gardermeer te gaan zitten. Met dit uitzicht zou ik hier zo weer gaan zitten. Adembenemend als je in de ochtend je tent open doet.
De staanplaats zelf was redelijk hard dus redelijk te doen met rollen. De helling was iets aan de steile kant maar met een beetje hulp ook haalbaar. Ze hebben een verhard pad dat eigenlijk midden door de camping loopt voor voetgangers en dit pad raad ik dan ook echt aan om te gebruiken. Wij hadden voor de zekerheid een emmer in de tent just in case.
Toen de tent stond hebben we bij het restaurant een pizza gehaald aangezien we geen tijd meer hadden om boodschappen te doen. Ze hebben geen echt afhaal menu, maar het menu dat ze aan de tafels aanhouden kan je ook bestellen als afhaal. Ze stoppen het netjes in bakjes of in een doosje zodat je het naar je plek kan meenemen. Qua prijs kwaliteit is het zeker de moeite waard. Wij hebben lekker gegeten en zaken ook zeer zeker goed vol.
Voor de toegankelijke douche en toilet krijg je een sleutel. Tevens zijn alle onderdelen goed toegankelijk met een rolstoel zoals de receptie, de camping winkel, en het restaurant. Voor de mensen onder ons die een lift nodig hebben om het zwembad in te komen moet ik helaas mededelen dat die er niet is.
