Deze ochtend was het dan eindelijk zo ver. Alle campings van deze trip heeft hij nog mogen meemaken, maar nu was het toch echt tijd om afscheid te nemen. De tent is regelrecht in de container gegaan, en we zijn daarna gelijk vertrokken naar Mont Saint Michel. De reden dat we naar Mont Saint Michel gingen was omdat ik al 3 jaar op rij zei dat we erheen zouden gaan. Het eerste jaar was het jaar dat mijn vriend en ik de vakantie vervroegd hebben moeten afbreken vanwege de trombose. Het tweede jaar was toen dynamo van de auto stuk was en moesten wachten op het onderdeel. We kunnen dus zeggen 3 keer is scheepsrecht.
Voor gehandicapten hebben ze een speciaal parkeerterrein waar je alleen op komt door je GPK te laten zien bij de slagboom. Als je de GPK niet kan laten zien wordt je ook niet door de slagboom gelaten, en moet je op het normale parkeerterrein parkeren. Het parkeren is niet gratis dus voor het uitrijden moet je een parkeerkaart hebben gekocht bij de betaalautomaten links naast het informatie centrum. Naast het informatie centrum aan de buitenkant zitten ook de toiletten inclusief het mindervalide toilet.
Om bij Mont Saint Michel te komen zijn er 2 opties. Je kan of lopend naar het eiland of met de bus. Als je lopend wilt gaan moet je rekening houden met de afstand en het weer. Als je de wind in de rug hebt is het makkelijk te rollen want de paden zijn best rolstoel vriendelijk op sommige stoepranden na. Met wind tegen word het al snel een hele opgave omdat je op de brug geen vorm van beschutting hebt. Mocht het lopen onderweg toch tegenvallen zijn er altijd nog bushaltes waar de pendelbus stopt. De bus naar Mont Saint Michel is toegankelijk, en het personeel helpt ook mee om je op de bus te krijgen. Een ander voordeel is dat de pendelbus gratis is.
Zelf ben ik heen met de bus gegaan en terug heb ik gerold. Nu komt het enige minpunt van Mont Saint Michel: met de rolstoel kan je niet de stad bezoeken je kunt alleen vanaf de grond naar Mont Saint Michel kijken. Mont Saint Michel is eigenlijk een grote berg die alleen bereikbaar is per trap. Voor iemand die goed te been is zou ik dan ook zeker aanraden om helemaal naar boven te lopen.
Na deze flinke teleurstelling zijn we nog langs de kathedraal gereden van Rouen. Mocht je door Rouen willen lopen raad ik aan om Gros horloge en de kathedraal te bekijken.
Inmiddels was het al vrij laat. We hadden twee keuzes. Keuze 1 was naar huis rijden met voor ons gevoel een minder eind, of keuze 2 een andere plek vinden om te overnachten om er nog een leuke draai aan te geven. Aangezien ons budget het toe liet om nog ergens te overnachten hebben we gekozen om bij disney village nature paris te slapen voor twee nachten. Vol goede moed zijn we vertrokken. Nu zal je wel denken het is laat dus het verkeer zit wel mee. We kunnen jullie allemaal vertellen als je midden in de nacht over de périphérique van Parijs rijd sta je net als overdag gewoon in de file.
Eenmaal bij de slagboom van de accomodatie kregen we een polsbandje met een plattegrond waar we heen moesten. Gelukkig hadden we een appartement op de begane grond. De voorgaande keren hebben we namelijk in een appartement gezeten op een verdieping, maar steeds als het hevig regende stopte de liften ermee met als gevolg dat je vast zat in je appartement als rolstoeler, en ze niet weten hoe ze je naar beneden moeten krijgen. We zijn in het appartement gelijk naar bed gegaan. Het duurde dan ook niet lang voor we sliepen na deze enerverende dag.
Nadat we Mont Saint Michel hadden gezien reden we door naar het hotel in Rouen. In Rouen was een wedstrijd aan de gang waardoor de helft van de stad onbereikbaar was. Na een paar keer verkeerd gereden te zijn kwamen we aan bij het hotel(ibis style. In februari hadden we gevraagd om een rolstoel toegankelijke kamer en de toegankelijke kamer is toen ook toegekend echter toen we bij de kamer kwamen was deze absoluut niet toegankelijk. Uit ervaring weet ik dat ze een super mooie toegankelijke kamer hebben en dat was voor deze reis ook de reden dat ik hier geboekt had. We zijn na deze ontdekking naar de receptie gegaan om het op te lossen. Bij de receptie zeiden ze dat de kamer vergeven was, maar ze aan de andere kant (ibis budget) nog wel een toegankelijke kamer hadden. Natuurlijk wouden we die kamer wel bekijken. Wat bleek wij hadden bij de dure kant geboekt en de nieuwe kamer was bij de goedkope kant. Het prijsverschil was 100 euro per nacht dat het hotel niet compenseerde (dagprijs). De airco deed het ook niet. Toen we dit bij de manager neerlegde haalde hij zijn schouders op en deed alsof het hem niks uit maakte. We hebben ter plaatse geannuleerd. Wat ik mensen mee wil geven over dit hotel is dat ongeacht wat ze zeggen ze kunnen altijd je kamer aan een ander geven.