We zijn op tijd op gestaan om ons ontbijt op te halen. Mijn moeder had een stokbrood besteld en ik een croissant. Bij de tent hebben we ons ontbijt op gegeten om vervolgens weer met dezelfde gang terug te lopen voor de motoren die langs zouden komen.
Bij de weg stonden al diverse mensen te wachten en er kwamen steeds meer mensen bij. Steeds als er een hardloper of fietser langs kwam begonnen mensen te klappen en aan te moedigen. Dit was een grappig fenomeen dat zowel de voorbij komende mensen aan het lachen maakte als de mensen die aan het wachten waren. Toen er twee politie motoren voorbij kwamen met een andere motor wisten we dat ze bijna langs kwamen. De politie reed voorop om ervoor te zorgen dat de weg vrij was voor de motoren. Op het moment dat de motoren er bijna waren merkte ik dat Dotje het spannend vond en heb ik haar op schoot gezet. Ze vond het op schoot nog steeds een beetje spannend, maar ontspande op den duur toch. Het was heel indrukwekkend om het gezien te hebben.
Eenmaal bij de tent was Dotje moe wat ook zeker te begrijpen is. Om deze reden hebben we dan ook besloten om die dag niet veel meer te doen. Mijn moeder is dan ook weer het boek in gedoken en ik ben weer gaan borduren. Dit wisselden we net als gister weer af met kleine rondjes lopen met Dotje. Tot het weer tijd was om naar bed te gaan.