Vanochtend hebben we weer een nieuwe poging gedaan om het ontbijtmandje op te halen. Dit keer zaten er andere dingen bij dan de vorige keer. We kregen er nu zelfs twee kleine pakjes appelsap bij. Ook hebben we gevraagd of we thee konden krijgen in plaats van koffie. Dit was ook geen enkel probleem. Waar wij het vrolijkste van werden was het aanzicht van het fleurig gekleurde mandje vol lekkernijen. Als je het prijs technisch gaat bekijken is het best duur in verhouding. Dit was ik helemaal vergeten te vertellen, maar je kan ook gewoon per dag brood bestellen dus je bent niet verplicht om een mandje te nemen.
Van het ontbijt kunnen we ook lunchen dus dat doen we dan ook zeker. Terwijl we rustig buiten onze lunch op aten kwam er heel enthousiast een vrouw langs die thuis ook een Boxer (het ras hond dat we hebben) had en dat ze het bijzonder vond dat we een witte hadden. Ze heeft Dot helemaal van top tot teen geknuffeld en geaaid. Dotje vond het helemaal geweldig om in de spotlight te staan. Gelukkig ging ze na het knuffelen met Dot weer verder. Mijn moeder en ik zijn toen net als alle andere dagen op deze camping verder gegaan met borduren. Nog geen kwartier later kwam ze weer terug met haar man. Haar man moest natuurlijk ook even Dot bekijken van haar. Zelf is ze nog wel diverse keren langs gelopen die dag om Dotje te zien. Zelf vond ik het wel leuk dat mensen in Frankrijk zo blij worden van Dotje.
In de avond hebben we wederom weer geoefend met hier komen, en dit ging al een stuk beter. Ze is nog steeds erg afgeleid, maar dat is ook niet zo gek aangezien het allemaal andere geluidjes zijn in een andere omgeving. Op de terugweg van ons rondje zijn we nog andere mensen tegen gekomen met hun honden. Onze Dot moest natuurlijk weer gaan zitten tot ze voorbij waren om alles even goed te bekijken. In het huisje hebben we nog een kort spelletje gespeeld en tegen een uur of negen in de avond zijn we de binnenzijde van onze ogen weer gaan bekijken.