Vanochtend zijn we weer op tijd vertrokken naar de volgende camping. Op ongeveer de helft van de rit hebben we een stop gemaakt in Viborg. De reden dat we gestopt zijn in Viborg is dat mijn zusje in Viborg gaat studeren in juli. Mijn moeder en ik hebben gekeken waar het paard kwam te staan en waar ze nou precies ging slapen. In de buurt van Viborg is ook een bos waar de hond los mag lopen. Aangezien het ook aangenaam moet zijn voor Dotje die vol zat met energie hebben we besloten om haar in het bos uit te laten. Dit is officieel geen rolstoel toegankelijk bos maar de ondergrond was relatief hard. Dus als je van een uitdaging houd en je hond los wil laten lopen in Viborg is dit wel een aanrader.
Halverwege de middag kwamen we aan bij de camping. Hier had ik gereserveerd, maar blijkbaar is er iets mis gegaan. Bij aankomst konden ze de reservering niet meer vinden. Dit was uiteraard geen enkel probleem aangezien het niet het hoogseizoen was. Op een veld konden we een plekje zoeken als het sanitair voldeed. Helaas voldeed het sanitair niet voor mij als rolstoeler dus mochten we op een ander deel staan. Aan de buitenzijde van het sanitair is een honden douche (met een te smalle deur voor een rolstoeler). Voor het sanitair voor mensen kan je door een automatische schuifdeur waarbij je in een soort hal komt.
De omgeving van de tent plek was mooi vlak. Hierdoor was het rollen door het gras opvallend aangenaam. In de buurt was ook een smal pad (niet toegankelijk) dat naar de zee leidde. Een stuk verderop op de camping was een grotere opening naar het strand voor de avonturiers onder ons die het zand willen trotseren met hun rolstoel. Als je dit niet ziet zitten hebben ze ook een zwembad waar je heerlijk in kunt zwemmen.
