Dit is dan weer de laatste dag in Viborg. Na goed overleg besloten om vannacht een overnachting te doen in Bremen. Voor vertrek hebben we gezamenlijk de tent afgebroken en de spullen ingepakt. Het besef dat mijn zusje hier nog lang zou blijven moest nog indalen. We hebben samen ontbeten om daarna afscheid te nemen.
Onderweg hebben we een hotel gezocht langs de snelweg in Bremen. Na een telefoontje of ze een rolstoel toegankelijke kamer hadden en honden accepteerde hebben we gelijk geboekt. Eenmaal bij het hotel zagen we geen gehandicapten parkeerplaats. In het hotel zelf gaven ze aan dat ze maar 1 hond vriendelijke kamer hadden die ook gelijk de rolstoel kamer was, met de vraag of beide honden in 1 kamer konden. Nou was dat voor ons niet zo’n groot probleem aangezien Dot en Streep prima samen kunnen. Het ging alleen tegen hun eigen reglement in waarin staat maximaal 1 hond per kamer. Toen kwam de grootste teleurstelling. De badkamer was absoluut niet rolstoel toegankelijk. De deur was te smal (smaller dan 70 cm). De douche zat op een verhoging en er waren geen beugels. Mijn vriend is nog naar beneden gelopen om te vragen of we echt de sleutel gekregen hadden voor de rolstoel kamer. Volgens de medewerker was dit echt het geval. We zijn toen de kamer uitgegaan en hebben ons geld terug gevraagd. We konden ter plekke het geld niet terug krijgen omdat de medewerker niet bevoegd was. Dit zou op maandag worden opgepakt. Tot op heden wachten we nog op onze terug betaling. Wij raden dit hotel af!
Let op: rolstoel toegankelijke kamer is niet rolstoel toegankelijk.
Aangezien het inmiddels al laat was zijn we naar de KFC gereden om hier naar de wc te gaan. Ook hebben we hier wat gegeten in de auto terwijl we naar diverse hotels hebben gebeld voor 2 kamers waar honden in mogen en die toegankelijk is. Aangezien veel hotels geen toegankelijke kamer hadden kwamen we op een begeven moment op het punt dat we aan de hotels gingen vragen of ze een hotel wisten met een toegankelijke kamer. Uiteindelijk hebben we een hotel gevonden met een geschikte kamer. Vooraf gaf het hotel al netjes aan dat de airco stuk was van de kamer, maar als we daar geen probleem mee hadden konden we gerust komen. Op dit punt waren we allang blij dat we een kamer hadden gevonden. Bij aankomst van het hotel deden ze ook niet moeilijk toen mijn vriend de kamer eerst wou zien voor we betaalden. Het moment dat we geen douche stoel zagen heeft hij dit gelijk gevraagd bij de receptie. De douche stoel stond in een aparte ruimte aangezien ze rolstoel kamers bij drukte ook aan mensen geven die de stoel niet nodig hebben. Op vertoon van de gehandicapten parkeerkaart mochten we gratis parkeren.
In de kamer zelf hebben we het kleine raampje dat open kon open gezet. Ondanks dat de airco stuk was bleek de kamer niet super heet. Dotje vond het super leuk om uit het raam naar buiten te kunnen kijken. Op een begeven moment hebben we wel even gekeken dat ze niet door het raampje heen paste. We zaten op een van de hogere verdiepingen en het zou heel slordig zijn als de hond uit het raam zou springen. Voor vliegtuig fans is dit tevens een ideale kamer aangezien er regelmatig vliegtuigen te spotten zijn aan de hemel. Op een later tijdstip zijn mijn moeder en Streep aangekomen. De keuze aan mijn vriend die niet goed tegen de warmte kan was toen als volgt: hij kon de kamer met airco nemen of hij kon bij mij slapen. Uiteraard koos hij voor de airco kamer en sliep mijn moeder bij mij met Streep en Dotje.
De volgende ochtend hebben we buiten ontbeten aangezien er bij een ontbijt buffet geen hond mag zitten. Dit was voor ons geen enkel probleem want het was mooi weer. Bij het buffet hebben we een dienblad gevraagd zodat ik mijn dingetjes daarop kon leggen. Dit was allemaal geen enkel probleem. Op een begeven moment kregen we ook een drinkbak voor de hond aangeboden zodat ze konden drinken. Kortom ik vind dit een zeer prettig hotel. Na het ontbijt was het tijd om naar huis te rijden, en zo kwam ook dit avontuur tot een einde.
