In de ochtend zijn we naar een Cap d’Erquy gereden. Bij dit punt is er wel een gehandicapten parkeerplaats en een leuk bankje waar je op kan zitten. Helaas is er op dit punt geen rolstoel toegankelijke route om naar de punt te komen. In het begin dachten we dat het wel zou kunnen aangezien het pad aanzienlijk plat was. Na een paar bochten werd het pad snel smal met uitstekende stenen. Mocht je nu een goede dag hebben en bedenkt o ik kan wel een stuk klimmen en klauteren is het wel een aanrader om een stuk te wandelen. Het uitzicht aan de rechterzijde is adembenemend. Voor het spotten van zeedieren is het lopen naar de punt in het midden een aanrader aangezien je vanuit daar eigenlijk alleen de oceaan kan zien. Wel goed oppassen met lopen. De klif zit vlak naast het pad dus je kan lelijk vallen.
Tegen de middag zijn we naar een kasteel gereden. Het kasteel was helaas nog dicht toen wij aankwamen. Toegankelijkheid hebben we dus niet echt kunnen testen. Honden mogen niet naar binnen tenzij ze gedragen kunnen worden. Op de site geven ze aan dat ze binnen gebruik maken van hellingen waardoor mensen in een rolstoel een deel van het kasteel kunnen bekijken. Parkeergelegenheid is op het grasveld voor het kasteel. Ze hebben ook een gehandicapten parkeerplaats die zich bevind op een verhard stuk. Al met al vonden wij het de moeite waard om langs te rijden. Een rij route is bijzonder, want je rijd letterlijk met je auto het kasteel tegemoet mits je die ingang neemt. Er zijn namelijk meerdere ingangen om het landgoed van het kasteel te betreden.
Tegen de avond zijn we terug gegaan naar Cap d’Erquy om de zonsondergang te bekijken. Uiteraard hadden we gigantisch pech, en was het bewolkt. Samen hebben we besloten om morgen nog een poging te doen omdat het wel echt heel gaaf zou zijn om daar de zonsondergang te kunnen bekijken. In de schemer zijn we terug gegaan naar de auto. Eenmaal bij de auto was het al super donker. Eenmaal bij het smalle weggetje voor de camping bedacht mijn auto ineens “weet je wat ik doe? Ik doe gewoon de lampen uit”. Op gevoel zijn we naar de camping gereden, want veel zagen we niet. Eenmaal bij de tent hebben we gekeken of de lampen stuk waren. Dit was niet het geval, en met een beetje draaien deden de lampen het gelukkig weer. Waarschijnlijk waren de lampjes los getrild op de een of andere manier.
