26-27 september 2024 Bordeaux
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo. PrevPrevious25-26 september 2024 Bordeaux
25-26 september 2024 Bordeaux
Op naar het zuiden. Het zal me benieuwen hoe het zo ver naar het zuiden is aan de westkust van Frankrijk. Zelf ben ik ooit wel een keer in Bordeaux geweest, maar nog nooit bij de kust op die hoogte. De rit verliep op zich goed. Dot heeft heerlijk geslapen zoals altijd. Op een begeven moment moesten we haar wel even kuisen…. Ze had bedacht om wijdbeens te gaan liggen. Terwijl Dot van haar schoonheidsslaapje aan het genieten was kregen wij nog een flinke regenbui over ons heen. Vlak voor we bij de camping aan kwamen reden we langs duin Pyla en heel veel afgebrande bomen. In 2022 is er een grote bosbrand geweest waardoor bijna 5000 hectare bos afgebrand is. Momenteel is nog goed te zien wat de brand heeft aangericht. Het is tevens heel indrukwekkend om op deze plek te rijden. Wij hadden er geen woorden voor toen we dit zagen. Eenmaal bij de camping aangekomen werd ons uitgelegd hoe we bij onze plek konden komen. Ze hadden helaas geen rekening gehouden met de rolstoel waardoor we halverwege de helling stonden. Uiteraard hebben we overlegd om een ander plekje te krijgen. Dit kon aangezien ze niet vol geboekt waren in het naseizoen. Wij hebben de plek gekozen naast het sanitair. De helling is dan nog te doen al was het niet mijn favoriete helling. De helling naar het sanitair gebouw begint al met de helling van de weg die voor de tent loopt gevolg door een helling naar het sanitair gebouw. De rolstoel toegankelijke wc en douche bevind zich in het gebouw net als de normale douches en niet aan de buitenzijde zoals de normale wc’s. Tevens ben ik vergeten om een foto te maken van het sanitair. Site: Camping panorama du Pyla PrevPrevious24-25 september Mont Saint Michel
24-25 september Mont Saint Michel
Voor vandaag stond er niet veel op de planning behalve de wandeling trotseren naar kapel Mont saint Michel die bij vloed niet bereikbaar is. Vol goede moed zijn we dan ook aan de wandeling begonnen. Uiteraard heb ik vaak moeten stoppen om de onderkant van de berg te bereiken. Uiteindelijk besloten om de berg dan ook niet op te gaan aangezien ik dan nooit meer op tijd terug zou komen. Als het vloed word moet je wachten tot een boot van de kustwacht je komt halen. Mijn vriend is wel helemaal naar boven gelopen om de kapel te bekijken. Normaal gesproken zou de kapel open zijn, maar de dag dat wij er waren helaas niet. Op de terugweg hebben we nog vol verwondering staan kijken naar iemand met teenslippers die onderhand rennend naar de kust ging over de stenen. In de tussentijd hadden wij beide moeite om overeind te blijven met alle wiebel stenen. Eenmaal weer bij de auto die we op de dichtstbijzijnde plek hadden geparkeerd was ik kapot. Dit was een eenmalige actie die ik voorlopig niet meer ga herhalen ook al ben ik best trots hoe ver ik ben gekomen. PrevPrevious23-24 september Mont Saint Michel Next25-26 september 2024 BordeauxNext
23-24 september Mont Saint Michel
Deze mooie ochtend vol zonneschijn zijn we naar het water gegaan vlakbij de camping. Het was vloed dus kon je met de rolstoel via het de weg om boten te water te laten gaan naar het water. Aangezien het een vrij vlak stuk strand is moet je best ver het water in om een beetje diepte te vinden. De temperatuur van het water was goed te doen. Dit komt mede doordat het herfst is en het water de hele zomer al heeft kunnen opwarmen. Afhankelijk van de stroming die er is kan het water kouder of warmer zijn. Ook Dotje vond het enig om weer in het water te kunnen spelen. Toen we klaar waren om te gaan lunchen bleek onze gasfles leeg te zijn. Met z’n allen zijn we de auto in gesprongen op zoek naar een plek waar ze de gasfles verkopen. Mijn partner kon de gasflessen niet vinden dus heb ik het in mijn beste Frans bij de servicebalie gevraagd. Vol trots gingen ik met de gasfles naar het vak waar de gasflessen volgens de medewerker zouden liggen. Mijn partner volgde uiteraard met een paar meter achterstand. En ja hoor de gasflessen lagen er inderdaad. Gelijk hebben we een nieuwe meegenomen naar de kassa. Bij de kassa word je oude gasfles ingenomen waardoor je korting krijgt op je nieuwe gasfles. Eenmaal bij de auto zat Dot al gezellig op ons te wachten die inmiddels wel uitgelaten moest worden. Dit hebben we gedaan bij een bosrijk gebied. Vlak voor de wandeling hebben we nog een hert gespot die parallel liep aan de auto. Als uitstapje zijn we vandaag naar la chapelle sainte Brigitte gereden. Het is een klein gebouw zonder parkeerplaats. Het bevind zich in een klein dorpje waar je op de een of andere manier toch de weg kwijt kan raken. We zijn weliswaar 3 keer verkeerd gereden. Eenmaal voor de kapel hebben we de auto aan de zijkant neer gezet om een foto te maken. Wat ik wel bijzonder vind is dat er ondanks dat het een heel oud gebouw is dat ze toch besloten hebben om het na al die tijd te laten staan ook al is er het een en ander aan verbouwd. Tevens loopt er ook een weg met de naam Brigitte door het dorp. In de avond zijn we weer naar de favoriete klif gegaan van mij bij cap d’Erquy. Niets vermoedend ben ik het pad gaan bewandelen (als je het zo uberhaupt kan noemen). Bij een uitkijk punt bleef ik even wachten op mijn partner. Toen mijn partner er ook was aangekomen liep ik met dezelfde gang weer verder. Op dat moment wou mijn partner net op zijn knie gaan zitten. Aangezien ik al doorgelopen was ging hij ook maar weer verder. Uiteindelijk kwamen we bij een ander mooi uitkijkpunt waarbij ik vol enthousiasme zei “Hier wil ik mijn huis wel hebben staan met een groot raam naar de oceaan toe. Vervolgens draaide ik mij om naar mijn vriend die inmiddels op een knie zat zoals hij wel vaker zit als hij zijn veters strikt. Vervolgens zei hij iets dat totaal niet verstaanbaar was. Het waaide nogal en hij had in het begin al een keer tegen mij geroepen ik kan je niet horen het waait te hard. Dus zo niets vermoedend als ik was riep ik naar hem “Wat ben je aan het doen? Ik kan je niet verstaan”. Inmiddels wist Dot allang hoe laat het was en ging helemaal door de dolle heen. Gevolgd door de woorden “Wil je met me trouwen?” terwijl hij een zelfgemaakt ringetje omhoog hield. Mijn antwoord was uiteraard JAAAAAAA. PrevPrevious22-23 september Mont Saint Michel Next24-25 september Mont Saint MichelNext
22-23 september Mont Saint Michel
In de ochtend zijn we naar een Cap d’Erquy gereden. Bij dit punt is er wel een gehandicapten parkeerplaats en een leuk bankje waar je op kan zitten. Helaas is er op dit punt geen rolstoel toegankelijke route om naar de punt te komen. In het begin dachten we dat het wel zou kunnen aangezien het pad aanzienlijk plat was. Na een paar bochten werd het pad snel smal met uitstekende stenen. Mocht je nu een goede dag hebben en bedenkt o ik kan wel een stuk klimmen en klauteren is het wel een aanrader om een stuk te wandelen. Het uitzicht aan de rechterzijde is adembenemend. Voor het spotten van zeedieren is het lopen naar de punt in het midden een aanrader aangezien je vanuit daar eigenlijk alleen de oceaan kan zien. Wel goed oppassen met lopen. De klif zit vlak naast het pad dus je kan lelijk vallen. Tegen de middag zijn we naar een kasteel gereden. Het kasteel was helaas nog dicht toen wij aankwamen. Toegankelijkheid hebben we dus niet echt kunnen testen. Honden mogen niet naar binnen tenzij ze gedragen kunnen worden. Op de site geven ze aan dat ze binnen gebruik maken van hellingen waardoor mensen in een rolstoel een deel van het kasteel kunnen bekijken. Parkeergelegenheid is op het grasveld voor het kasteel. Ze hebben ook een gehandicapten parkeerplaats die zich bevind op een verhard stuk. Al met al vonden wij het de moeite waard om langs te rijden. Een rij route is bijzonder, want je rijd letterlijk met je auto het kasteel tegemoet mits je die ingang neemt. Er zijn namelijk meerdere ingangen om het landgoed van het kasteel te betreden. Site: Chateau Bienassis Tegen de avond zijn we terug gegaan naar Cap d’Erquy om de zonsondergang te bekijken. Uiteraard hadden we gigantisch pech, en was het bewolkt. Samen hebben we besloten om morgen nog een poging te doen omdat het wel echt heel gaaf zou zijn om daar de zonsondergang te kunnen bekijken. In de schemer zijn we terug gegaan naar de auto. Eenmaal bij de auto was het al super donker. Eenmaal bij het smalle weggetje voor de camping bedacht mijn auto ineens “weet je wat ik doe? Ik doe gewoon de lampen uit”. Op gevoel zijn we naar de camping gereden, want veel zagen we niet. Eenmaal bij de tent hebben we gekeken of de lampen stuk waren. Dit was niet het geval, en met een beetje draaien deden de lampen het gelukkig weer. Waarschijnlijk waren de lampjes los getrild op de een of andere manier. PrevPrevious21-22 september Mont Saint Michel Next23-24 september Mont Saint MichelNext
21-22 september Mont Saint Michel
In de ochtend zijn we naar Le mont saint michel gegaan. Op P2 kan je dichtbij parkeren. Dit parkeerterrein reserveren ze voornamelijk voor GPK houders. Met een pendelbus kan je heen en weer. Kleine hondjes kan je op schoot meenemen in de bus. Grote honden mogen helaas niet de bus in tenzij het een hulphond is. De afstand van de parkeerplaats naar het eiland en weer terug is goed te rollen. Wij zijn zelf heen gelopen. Het is jammer genoeg niet mogelijk om met de rolstoel het eiland te ontdekken vanwege alle trappen. Mijn vriend heeft me heel lief met Dotje de bus in geholpen zodat we terug konden. Hij heeft het eiland wel bezichtigd inclusief de kathedraal die bovenaan staat. In de bus was het personeel super behulpzaam met mij eruit helpen. Zelfs toen ik nog een keer terug rolde vanaf de auto zonder Dotje vroeg het personeel of er iets aan de hand was aangezien Dotje er niet bij was. Samen met Dotje heb ik gewacht tot mijn vriend weer terug was in de schaduw. Site: Le mont saint michel Tegen de middag zijn we naar het strand gegaan dat vlakbij de camping ligt. Op het moment dat we aankwamen was het eb waardoor je niet met de rolstoel tot aan het water kon. Als het vloed is zou je via de hellingbaan om boten te water te laten bij het water kunnen komen. In het naseizoen mogen honden los op het strand lopen. Aangezien het een nieuw strand was hebben we ervoor gekozen om Dotje aan de lange lijn te laten. In de avond zijn we nog naar een vuurtoren gereden. Inmiddels was het al goed donker en kon je de verlichting van de kust aan de overkant zien. Na deze laatste wandeling die niet echt rolstoel toegankelijk was zijn we terug gegaan naar de camping. Uiteraard moest Dotje bij de wc gluren bij de buren om vervolgens het bed van mijn vriend te bestuderen (uiteraard om te bepalen hoe ze hier het tactische op kon gaan liggen). PrevPrevious20-21 september Mont Saint Michel
20-21 september Mont Saint Michel
In de ochtend moesten we ons huisje weer verlaten. Voor we naar de volgende locatie gingen zijn we gestopt bij Versailles. Dit is een heel bekend gebouw in Frankrijk met een gigantische tuin. Wat ik niet duidelijk heb verteld de vorige keer is dat deze vakantie de eerste vakantie is waarbij Dotje het hesje mag dragen. Dit maakt het allemaal spannender aangezien Dotje nu op plekken komt waar mensen verwachtingen hebben. Dotje is nog steeds in training en zal ook nog enige tijd in training blijven. Bij de parkeerplaats kwam de eerste uitdaging al op ons pad. We waren nog geen minuut uitgestapt en een bus mensen werd uit geladen. Tuurlijk trokken deze mensen massaal naar Dotje om foto’s te maken in combinatie met geluiden. Gelijk heb ik er wat van gezegd en naar het hesje gewezen dat ze niet moesten afleiden. Gelukkig liepen ze daarna door waardoor wij ook naar de ingang konden. Het was vrij druk aangezien iedereen langs de beveiliging moest. Het pad zelf is soms niet zo toegankelijk vanwege de oude stenen. In theorie kan je als rolstoeler ook het kasteel in, maar vanwege het niveau van Dotje hebben wij ervoor gekozen om alleen de tuin te bezoeken zodat wij niemand tot last waren en het een succes kon worden. Site: chateau Versailles Achter de camping waar we nu naartoe gaan zit een verhaal. Er is een eiland met daarop Mont saint michel die best bekend is. Toen ik boekte dacht ik dat we daarop uitzicht hadden. Dus vol enthousiasme vertelde ik dan ook dat we daarop uit zouden kijken. Een tijdje later toen we ons beter gingen verdiepen bleek er ook een kapel zo te heten. En ja hoor ik had een camping geboekt met uitzicht op de kapel. Gelukkig was het uitzicht gewoon goed. De aanrijdroute is wel een beetje spannend aangezien je een eenrichtingsweg in het donker moet volgen aangezien er geen lampen zijn naast de weg. Overdag is het uitzicht vanaf de weg heel mooi. Op de camping krijg je een paar opties in het naseizoen om uit te kiezen. Wij vonden de aangewezen plekken niet helemaal bij ons passen dus hebben we een plaatsnummer genoteerd om te vragen of we daar mochten staan. Bij de receptie vonden ze het goed dat we die plek namen aangezien we hier ook een langere tijd bleven. De meeste gasten blijven enkele nachten op de camping al snap ik zelf niet helemaal waarom omdat het een mooie betaalbare camping is. Toen de tent opgezet was hebben we het sanitair bekeken. Het is wel een camping die er qua sanitair iets primitiever uit ziet, en waarbij je ouderwets met je wc rol onder de arm naar de wc moet. Site: camping Saint michel PrevPrevious19-20 september 2024 Parijs Next21-22 september Mont Saint MichelNext
19-20 september 2024 Parijs
Iedereen kent vast wel het gevoel als ze net vakantie hebben dat ze op zijn. Dit gevoel hadden wij vandaag. Na op tijd uit bed te zijn gegaan waren we al moe. We zijn eerst een rondje wezen lopen met Dotje. Als je de camping uitloopt heb je een pad naar links dat redelijk hard is. Met de rolstoel is het goed te doen. Waar wel op gelet moet worden is de rivier die naast het pad loopt aangezien het pad op sommige plekken naar de rivier held. Na ons rondje zijn we weer naar bed gegaan. Na ons middag dutje is mijn partner gaan zwemmen. Hij is ook zo lief geweest om foto’s te maken van het zwembad. Via een helling kom je bij het zwembad. Er is geen lift om in het zwembad te komen, dus dat moet op eigen kracht gedaan worden. Het zwembad zelf is simpel, maar kan zeker verfrissend zijn. Als training voor Dotje en mij zijn we in de avond naar het restaurant gegaan op de camping. Vlak voor het restaurant begonnen we te twijfelen of Dot als gewone hond naar binnen mocht of alleen als hulphond. Wij hebben gekozen om haar met hesje naar binnen te nemen. Binnen bleek dat honden buiten op het terras gewoon welkom waren. Ze hadden zelfs drinkbakken voor honden als je ging zitten. We hebben lekker gegeten en Dotje heeft zich netjes gedragen. PrevPrevious18-19 september 2024 Parijs Next20-21 september Mont Saint MichelNext
18-19 september 2024 Parijs
De dag van te voren ben ik begonnen met het inpakken van de auto. Dit was zoals altijd weer een leuke uitdaging. We hebben namelijk een redelijk formaat koelkast meegenomen en de rolstoel nam ook een zitting in. Verder hebben we nog een dak koffer gemonteerd voor het matje van mijn vriend aangezien dat ding echt gigantisch is. Op de dag van vertrek kwam mijn vriend zoals gewoonlijk weer aanzetten met een tas vol spullen die ook nog mee moesten. Dus de kofferbak open gemaakt erin gezet en heel snel de klep weer dicht gegaan. Crossed fingers dat ik niet degene ben die de klep open trekt zonder na te denken en dat dan alles eruit komt vallen. Onderweg zijn we nog diverse mooie dingen tegengekomen. Het begon met een locomotief op een rotonde gevolgd door de brouwerij in Chimay. We eindigden na oversteek van de rivier de marne met Château de Maisons als uitzicht. Dit kasteel is geopend voor bezoeken, maar is niet rolstoel toegankelijk. Wel zou je er kunnen parkeren op een gehndicapten vak en rond het kasteel rollen. Op de onderstaande button kan je klikken voor meer informatie op hun eigen site. Hulphonden zijn we toegestaan, en ze hebben wel dingen voor mensen die bijvoorbeeld blind zijn/ slechthorend/ een gesteelijke beperking hebben. Site: Château de Maisons Na de rit zijn we aangekomen bij de camping. Aangezien het buiten het hoogseizoen is was het lekker rustig op de camping. Het huisje is goed toegankelijk afgezien van de drempel bij de deur. Met een mooie wheelie is de drempel wel goed te doen. Site: camping Paris Maisons-Laffitte In de avond hebben we nog Sushi gehaald via een to good to go. De sushi op zichzelf was lekker maar 22:00 ophalen was voor ons net te laat. Vlak voor de ophaal tijd zaten we dan ook knikken bollend een spelletje te doen om wakker te blijven…. PrevPreviousDe planning september 2024 Next19-20 september 2024 ParijsNext
11-12 december 2023 Disneyland
Op het moment dat we wakker werden hebben we een pannetje met water aan gezet voor de eitjes voor het ontbijt. Toen we het ontbijt op hadden vertrokken we weer naar Disneyland. We hebben ons de hele dag vermaakt met shows, attracties en ontmoetingen met figuren. Hetgeen dat echter het allerleukst was is de sing along met kerstliedjes. Bij het meezingen van de kerstliedjes kreeg ik het warme kerstgevoel. Tegen de avond zijn we weer terug gegaan naar het huisje. Het voordeel van een huisje is namelijk dat je zelf kan koken. Aangezien we voor een low budget gingen hadden we bedacht om pannenkoeken te eten. Ik had heel enthousiast beslag gemaakt. Echter toen we de pan op het vuur plaatsten en het beslag in de pan hadden gedaan kwamen we erachter dat pannenkoeken bakken in een pan zonder anti aanbak laag nogal een uitdaging is. Jullie raden het natuurlijk al we hebben 1 pannenkoek weg moeten gooien en de rest werd een roerbak pannenkoek. Al met al was de smaak niet verkeerd en waren onze buiken goed gevuld. Later die avond na de pannenkoeken uitdaging zijn we nog naar de avond show gegaan. In de ochtend zijn we weer op tijd opgestaan om naar Disneyland te gaan. We begonnen met tekenen in Studios. Dit vind mijn vriend super leuk om te doen. Vooral knabbel en babbel vind hij helemaal het einde. Na het tekenen zijn we naar Discoveryland gegaan om het zingen van kerstliedjes in Videopolis nog een keer te horen. Tegen de middag zijn we nog langs het winkelcentrum gegaan om boodschappen te doen. Dit winkelcentrum zit vlak bij Disneyland en is ook nog eens rolstoel toegankelijk. Er is een grote supermarkt, een apotheek, diverse restaurants, en winkeltjes. Ook is er op de 1e verdieping een mindervalide toilet. Het parkeren is gratis. Na ons winkel moment zijn we in een streep naar mijn moeder gereden. Op het moment dat we aankwamen stond Dot al kwispelend bij het poortje te wachten samen met haar grote vriendin. In de auto heeft ze vervolgens de hele rit naar huis geslapen. Thuis moest ze nog een plasje doen en toen viel ze weer als een blok in slaap. Zelf hebben we nog wel eerst de koffer binnen uitgepakt om vervolgens het goede voorbeeld van Dotje te volgen. PrevPreviousDe planning december 2023